Επαγγέλματα που χάθηκαν στη σκόνη του χρόνου

«Σαγιονάρες, παντόφλες, σανδάλια, ο παπουτσάς». «Εφημερίδες, εφημερίδες…». «Μπακίρια γανώνω». Αυτές και άλλες φράσεις αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια προηγούμενων δεκαετιών. Όχι πάρα πολλά χρόνια πίσω, αλλά σίγουρα μια εποχή που έφταναν προς το τέλος τους επαγγέλματα του τότε που σήμερα έχουν σχεδόν εξαφανισθεί. Και κάποια στη σημερινή εποχή ακούγονται ξένα, παράξενα και λέξεις άγνωστες...

Επαγγελματίες που είτε δεν είχαν στέγη και το «μαγαζί» τους ήταν ο δρόμος, είτε είχαν, αλλά κάποιες ημέρες μέσα στην εβδομάδα έπαιρναν τα φορτηγάκια τους και πήγαιναν σε χωριά της επαρχίας και πωλούσαν την πραμάτειά τους. Στο σήμερα όλα αυτά τα επαγγέλματα έχουν σχεδόν εξαφανισθεί, έχοντας πάρει τη θέση τους στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Ο καρεκλάς

«Καρέκλες διορθώνω. Ο καρεκλααάς!». Η επισκευή της ψάθινης καρέκλας ήταν μια διαδικασία που γινόταν τις προηγούμενες δεκαετίες, μιας και δεν υπήρχαν οι σύγχρονες καρέκλες. Αυτή γινόταν με το πλέξιμο της ψάθινης βάσης.

Νερουλάς

Το επάγγελμά του νερουλά ήταν να προμηθεύει με νερό τους κατοίκους, γιατί κάθε σπίτι δεν είχε σταθερή παροχή καθαρού πόσιμου νερού, όπως συμβαίνει σήμερα. Νερουλάδες σε πολλές πόλεις υπήρχαν μέχρι πρόσφατα, ενώ σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούμε να πούμε ότι έχει εξαφανισθεί εντελώς ως επάγγελμα, μιας και υπάρχουν ακόμα κάποιες περιοχές που το νερό δεν είναι πόσιμο. Και ο νερουλάς με το φορτηγό του φέρνει καλό και καθαρό νερό, με τους κατοίκους να βγαίνουν έξω με τα παγούρια τους, τα οποία γεμίζει. Μία δουλειά που μόνο εύκολη δεν τη λες, αφού και πολλές ώρες είναι στο δρόμο, προκειμένου να εξυπηρετήσει την πελατεία, αλλά και βάρος και κόπο από το κουβάλημα έχει.

Εφημεριδοπώλης

«Εφημερίδες , εφημερίδες, έκτακτο παράρτημα….». Κλασική φιγούρα, την οποία μας φέρνουν ξανά και ξανά στη θύμηση σκηνές από παλιές ελληνικές ταινίες. Ο λόγος, φυσικά, για τον πλανόδιο εφημεριδοπώλη, που περιφερόταν στους δρόμους διατυμπανίζοντας τα νέα της ημέρας.

Οι πλανόδιοι εφημεριδοπώλες παραλάμβαναν τις εφημερίδες από τα Πρακτορεία Διανομής Τύπου και προωθούσαν την καθημερινή κυκλοφορία του ελληνικού τύπου περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης το. Εκτός από τους περαστικούς έκανε και τη διανομή στα σπίτια, κάποιοι με τα ποδήλατά τους, που αποτελούσαν και τους μόνιμους πελάτες του.

Ο γαλατάς

Μέχρι και πριν κάποια χρόνια υπήρχε ως επάγγελμα ο πλανόδιος γαλατάς, που σήμερα έχει σχεδόν εκλείψει. Ο γαλατάς εργαζόταν στα μεγάλα αστικά κέντρα και όχι στα χωριά, καθώς εκεί υπήρχε η δυνατότητα, εξ ανάγκης, για άμεση πώληση φρέσκου γάλακτος. Αναλάμβανε τη διάθεση του γάλακτος και άλλων γαλακτοκομικών προϊόντων (όπως γιαούρτι ή βούτυρο) στα σπίτια. Το μεταφορικό του μέσο αρχικά ήταν ένα μουλάρι και κατόπιν ένα ποδήλατο ή μηχανοκίνητο δίτροχο.